.
En noviembre cantamos con las chicas. Somos nueve mujeres arriba del escenario.
Estamos con los ensayos a full.
Que si nos van a acompañar el conjunto de cuerdas.
Que si vamos a cantar tal canción con acompañamiento de guitarra.
Que si vamos a poner flores en el escenario.
Que si nos vamos a vestir todas iguales o cada una lo que quiere.
Que me queda mejor con mangas largas.
Que yo musculosa no me pongo ni en pedo.
Que todo negro queda redepre.
Que las flores tienen que ser frescas.
No mejor que sean flores secas.
Que si vamos a tener un locutor.
Que quien va a estar en la entrada.
Que si me pongo el moño rojo o el verde.
Que si cantamos con las partituras o de memoria.
Que no se pongan tacos muy altos que yo soy petisa.
Que no me sale el fa sostenido de la tercer canción.
Que necesito mas entradas para vender.
Que la embajadora dijo que iba a venir.
Que si la invitamos o que se pague la entrada.
Que yo quiero que nos pongamos collares de colores.
Que la soprano cante más fuerte que no la escucho.
Que yo collares no me pongo porque me hacen retetona,
Piensen en mi, que estoy en la punta y todos me ven de perfil!
Que no quiero que se me vean los rollos.
Me sigue sin salir el fa sostenido, y lpm!
No me apures, no ves que soy ruuuubia????
Queda claro el porque del título del post??
Amo ser mujer, pero a veces es taaaaan agotador!
Pobre nuestro director! Le voy a hacer un monolito!!
Este post se autodestruirá en 24hs!!
.
Y Sí
-
Foto: DyN
Linda jornada, la de ayer. Clima ideal, un cielo azul peronista, puestos de
banderas en la calle, la 9 de Julio dinamitada, y un centro porteño q...
Hace 11 años
me las imagine a todas juntas hablando al mismo tiempo...
ResponderEliminary al final, el pobre hombre en el medio con todas en ronda diciendole sus lamentos...
Si mi amor... va estar todo bien.
ResponderEliminarjajaja!, cuando se ponen así son terribles!
suerte en el escenario!
Ra, nuestro director tiene ganado el cielo!!!
ResponderEliminarPasquinnn, me hiciste largar una carcajada!! ajjajajaaaaaa
Graciass
Va, pensiero, sull'ali dorate;
ResponderEliminarva, ti posa sui clivi, sui colli,
ove olezzano tepide e molli
l'aure dolci del suolo natal!
¡Vuela pensamiento, con alas doradas,
pósate en las praderas y en las cimas
donde exhala su suave fragancia
el aire dulce de la tierra natal!
(Fragmento de Va, pensiero - Nabuco, Verdi)
El día que cante esa aria, estoy hecho. Mientras, sigo ensayando "Bombón asesino":
Ella se agita, toda la noche mueve la cinturita...
Ade, te sale re pinturita, te sale!!! :P
ResponderEliminary si te pasás a un coro mixto no se reducen todos los síntomas un 50%?
ResponderEliminarJaja, sí, las mujeres son re pesadas, es verdad, por eso estoy en contra d ela poligamia, imaginate, si una mina te rompe ya bastante, por mas que la atiendas re bien (y no sólo en ese sentido), y le das todo, y asi te sigue demandando, imaginate ttres o cuatro, yo me pego un tiro, o no, mejor, me voy al joaraca, jajaja
ResponderEliminarDobio sam tvoj komentar i vrlo sam sretan.U Hrvatskoj sam se rodio,u Hrvatskoj je rođena moja žena i djeca su mi rođena u Hrvatskoj.Vjeruj mi nikada ne bi otišao iz nje jer to je moja majka.
ResponderEliminarPišeš da bi se vratila,a ja ću ti odgovoriti svagdje ti je dobro ako si sretna.Nemoj misliti da je ovdje bajno,a o povratku doma moraš imati čvrstu volju i sama odlučiti.Ne smiju te obeshrabriti loši ljudi koji bi Te samo iskoristili.Moraš biti oprezna.
Pogledaj: http://www.cvrkut.hr
to je hrvatski bloger kojeg za čas možeš otvoriti i čatati sa svima nama u Hrvatskoj.Ja ću ti pomoći.
Otvaraš blog na- http:www.bloger.hr
Slobodno piši,imaš i moju email adresu na blogu.
ResponderEliminarYo tengo un censor especial para detectar esas agitaciones, provengan de donde provengan, y en seguida me hago el tonto y desaparezco...
ResponderEliminarNo sirvo para contener, lo admito, soy re cobarde.
Los que cantan tienen un encanto tan especial que al segundo de escucharlos uno ya no les mira la ropa ni el perfil. Les va a salir lindo.
ResponderEliminarSuerte!!!
Stella, estoy con horacio, necesitan la contraparte varonil... Y el director, bué, él se lo buscó, che.
ResponderEliminarSuerte!!!!
Tengan ompasión por la que queda de perfil, ¡¡tiene razón!!
ResponderEliminarHoracio, puede ser, pero a mi me gusta cantar con las chicas!!!
ResponderEliminarTomás, las mujeres no somos pesadas, solo que a veces somos menos divinas que normalmente!! ;)
Zvone, poslatcu ti jedan email!!
Hvala!!
Kilito, no es tan dificil como parece! Con dos o tres mimos generalmente nos conformamos las mujeres!! ajjaja
ResponderEliminarEstrelliiita, tendremos compación, lo prometo!! ajjaja
Gracias a todos!!!
Besitosssss
Stella, por supuesto no se me vaya a vestir de amarillo, es yeta en el ambiente para quienes no lo saben, también lo es el desear suerte, yo no se que tan cabulera sea Stella pero por las dudas, contrarresto tantos sinceros deseos con el infaltable -y hoy multioplicado como antídoto- ¡mierda! ¡mierda! ¡mierda!
ResponderEliminarParece que el orígen de semejante costumbre tiene que ver con la época en que al teatro se asistía en carruajes tirados por caballos.
Una buena cantidad de bosta significaba sala llena.
Saludos
Pd. Normalmente me cuesta desear mierda, nuca me gustó, pero entiendo a los cabuleros así que mi deseo es: ¡Éxito!
Mensajero, graciass por los buenos deseos, sean con las palabras que sean!!
ResponderEliminarNo hay que usar nada amarillo, ni nombrar a la bicha!! ajjaja
Igual saldrá como tenga que salir, lo mejor que podamos!! :)
Dónde se presenta? Quê tipo de música canta?
ResponderEliminarPor favor, no escamotee información imprescindible!
Magnus, si me lo pide asi, yo le cuento!ajjaa
ResponderEliminarCantamos principalmente canciones en croata, algunas en castellano y en inglés. La mayoría a capella, y algunas con instrumentos que nos acompañan. Nos presentamos en el teatro de un colegio de la zona de Belgrano.
Gracias!!
Stella, no sabe cuánto respeto y admiro a la gente que sabe cantar. Si pudiera graznar decentemente el Nessun Dorma, sería feliz (y nos iríamos de gira con Adenoz, claro).
ResponderEliminarAhh, ya me los veo de gira por los 100 barrios porteños, para empezar!! ajjaa
ResponderEliminarBravo Stellita!
ResponderEliminarYo canto mal, muy mal.
Cuando era bebe le canté el arrorro a mi hijo pero no se durmió, se desmayó.
Y las mujeres somos tan divinas que se nos perdona todo ese parloteo; y mucho mas.
Ni que lo digas!!! las mujeres somos un desastre para ponernos de acuerdo en algo!!!!.
ResponderEliminarDesde hace varias semanas estamos cruzando mails con unas amigas para hacer un encuentro y ya me canseeeee!!! no llegamos jamás al acuerdo! jajaja.
Y bueh... ME GUSTA SER MUJEEEER!, cantaba alguien por ahí no?
Besos (muy bueno el post)
Dalma, buen método para dormir rapidamente a un hijo!! jajaa
ResponderEliminarSophie, yo no tengo paciencia con eso, cuando organizamos una reunion con las chicas, las dejo delirar un rato, y si no se ponen de acuerdo decido yo y listo!! ajaja
Stella, no me sometería a semejante sacrificio por una mascota. Podría argumentarse que tener niños es también una vanidad, pero al menos tengo el aval de la biología. Saludos.
ResponderEliminarA mi lo que me mató fue lo del monolito. Porque mirá que hay elementos conmemorativos y reconocedores de esfuerzos, pero ¡un monolito! es como mínimo, original.
ResponderEliminarY si, cuando uno tiene un arte que disfruta, y lo muestra al publico, se inyecta de adrenalina y nada sale como uno cree que quisiera.
Que lindo que hayas pasado por mi blog. Seguí tu rastro y encontré esto que me hizo reir.
Mensajero, me parece haber leído eso mismo en otro post!! Cosas de mandinga, vió? jaja
ResponderEliminarGracias Serena!! :)